Meidenvenijn is niet fijn! door Juf Petra

het is de week tegen pesten: juf Petra vertelt over meidenvenijn

Het is herfst, het heeft de afgelopen dagen flink gewaaid en geregend. Het schoolplein ligt bezaaid met bladeren. M. is bang om naar buiten te gaan. Ze treuzelt rommelt in haar tas en brengt een uitgebreid bezoek aan de toilet. Als ik ontdek dat zij nog steeds in de pauze binnen is, stuur ik haar snel naar buiten. Ze hebben het in haar oor gefluisterd: ‘in de pauze, laten wij jou uitglijden op de bladeren en daarna helpen wij jou natuurlijk weer met opstaan’. Voor het oog zijn deze meiden vriendinnen, maar er gebeuren zulke nare dingen, dat past toch niet bij vriendschap? Keer op keer die dreiging, die briefjes, de fluisteringen in haar oor.

meidenvenijn…

Buiten gebeurt al snel waar ze zo bang voor was, ze duwen haar onderuit en helpen haar met opstaan. Haar nieuwe broek is vreselijk vies en op haar handen zit wat bloed. Ze wil iets terug doen, maar het lukt haar niet ze lijkt wel versteend. Ze roepen van alles ook wel weer aardige dingen, wat moeten ze daar nu weer mee?!? Verderop kijkt de pleinwacht toe en ziet hoe ‘de vriendinnen’ M. helpen met opstaan. Waarom ziet niemand iets? Waarom helpt niemand haar. Eigenlijk wil ze het zelf ook niet zien, ze wil gewoon onzichtbaar zijn. Zodat ze niet meer die nare briefjes krijgt, en er achter haar rug over haar gesproken wordt. Om maar te zwijgen over de spanning die ze voelt als ze wél aardig tegen haar zijn.

thuis….

Thuis doet ze zo vrolijk mogelijk. Alles om maar niet die pijn van het pesten te voelen. Op haar kamer komt het verdriet er soms uit. Ze pakt dan haar fluorstiften en kleurt een mandala. Of ze speelt op haar gitaar, dat geeft rust. In het weekend is ze aan het hockeyen, daar heeft ze fijne vrienden. En opeens is het haar allemaal teveel, met horten en stoten vertelt ze haar ouders hoe ze de schooldagen ervaart. Hoe die andere meisjes haar keer op keer te pakken weten te nemen, wat voor briefjes ze krijgt en dat ze niet meer alleen naar school durft te gaan. Haar ouders slikken de tranen weg. Ze nemen haar serieus en vragen wat ze wil. Het liefst wil ze nooit maar naar school, maar volgens haar ouders lost dat niets op. Ze gaan in gesprek met de meester. Hij luistert en handelt. Hij noemt het meidenvenijn.

de week tegen pesten

Van 23 – 27 september is de week tegen pesten; “Wees een held, met elkaar!” Pesten is een groepsproces en als buitenstaanders niet ingrijpen bij pesten, stemmen ze in met het pesten en zal dit proces doorgaan. Dus als je samen zorgt voor een positieve sfeer ontstaat er minder behoefte om te pesten. Meidenvenijn is niet fijn! Meidenvenijn in de klas kan heel hardnekkig zijn. Vaak is het ook veel minder zichtbaar dan wanneer er bij jongens gepest worden. Jongens pesten vaak fysiek en op latere leeftijd ook verbaal. Meiden pesten vaak op sociaal vlak, door bijvoorbeeld te roddelen ze kunnen dit heel goed doen zonder dat iemand het door heeft. De gevolgen van meidenvenijn en pesten zijn soms niet te overzien; dus wees een held, met elkaar!

Lees van juf Petra ook: als ik later juffrouw wordt 
of : Wij eten hier geen klasgenootjes