Een dag als geen ander; juf is een prinses!

Over de dag dat de juf een prinses was….

Langzaam en enigszins geëmotioneerd kom ik het schoolplein op lopen. Voor mij staat een erehaag aan kinderen. Mijn hand valt in de hand van mijn geliefde. Nog nooit heb ik mij op dit schoolplein zo bijzonder en waardevol gevoeld als op dit moment. Al een aantal maanden is dit het schoolplein waar ik juf ben, samen met mijn kleuters speel, waar ik hutten met ze bouw en over het plein met ze race. Nu ziet het er opeens zo anders uit en voelt het ook zo anders aan. Ik ben onder de indruk van al die blijde gezichten en knijp in de hand van dé man waar ik mijn hele leven mee wil delen; werkelijk het is echt waar!

De juf is een prinses geworden

Aan het einde van deze erehaag staat een groot podium met daarop onze schoolmuzikanten. Mijn collega’s weten maar al te goed dat wij als actieve muzikanten hier heel blij van worden. De valse noten en verkeerde intonaties horen wij op dat moment niet, wij worden alleen maar verrast door waanzinnig veel passie en muziek. Vandaag is het onze dag, de dag waarop wij de liefde vieren. Een dag die ik heel graag met onze school en mijn groep deel. Als het pleinfeest is afgelopen, worden wij door de kinderen meegenomen naar mijn kleuterklas. Daar bewonderen de kinderen mijn jurk, herkennen ze mij amper, noemen ze mij niet juf maar prinses en maken wij te gekke foto’s.

minibruidjes en bruidegommetjes

’s Middags staan mijn lieve minibruidjes en -bruidegommetjes op de trap van het stadhuis ons opnieuw op te wachten. Dit keer zijn ze voorzien van een zelfgemaakte hoge hoed of een sluier. Ze zingen ons toe en wij lopen onder feestelijke bogen naar beneden. Ze vrolijken ons middagfeest op met gezelligheid zoals alleen enthousiaste en onbevangen kleuters dit kunnen doen, wij eten Jip & Janneke-taart, drinken kinderchampagne en zingen en dansen er vrolijk op los. En als het feest weer is afgelopen, worden ze door een ouderwetse schoolbus weer naar school gebracht.

De weken die daarop volgen, stappen vele kinderen tijdens hun spel in de huishoek in het huwelijksbootje, wordt er geruzied en worden er baby’s geboren; gewoon zoals dat bij jonge kinderen gaat.

de juf is inmiddels 11 jaar ouder…

We zijn inmiddels elf jaar verder. Met warme gevoelens bekijk ik met mijn gezin ons trouwfotoalbum. Ik deel de herinneringen met ons drietal en voel mij diep van binnen de gelukkigste juf die er bestaat!

lees ook van juf Petra: Meidenvenijn is niet fijn

of lees: wordt jouw dochter lateer een prinses