Gouden weken in de kleutergroep: Wij eten hier geen klasgenootjes!

Juf Petra laat ons zien, wat de gouden weken in groep 1 betekenen voor kleuters, die voor het eerst naar school gaan.

Zes heerlijke zomerse weken zitten er op. Weken waarin ik op en top ‘mem’ mocht zijn, waarin ons huis van onder tot boven is opgeruimd, en waarbij ik stiekem tijdens de animatiemomenten op de camping inspiratie voor school op deed. Ik kan niets anders zeggen dan dat ik voor de volle 100% heb genoten.

De gouden weken

De laatste week van de zomervakantie besteden wij aan de voorbereiding op het nieuwe schooljaar. We richten het lokaal in passend bij ons dino-thema. Dit jaar zal dat voor onze jongensklas het startthema gaan worden. De eerste weken van het schooljaar zullen wij kansen pakken en creëren om elkaar beter te leren kennen, groepsregels te maken en zo langzamerhand een positieve groep te vormen; het zijn de zogenoemde “Gouden weken”.

Dino Thirza en het eten van klasgenoten

“Wij eten hier geen klasgenootjes” is een boek wat wij zeker komende weken gaan lezen! Het gaat over Dino Thirza, zij gaat voor het eerst naar school. Ze heeft een nieuwe tas, haar boterhammen zijn gesmeerd, maar Thirza is zenuwachtig. Zouden haar klasgenootjes wel aardig zijn? En meteen op haar eerste schooldag gaat het mis. Thirza’s klasgenootjes zijn kinderen.. en laat dat nou net Thirza’s lievelingshapje zijn… Een geweldig prentenboek waarin dino Thirza (voor jonge kinderen) herkenbare angsten doorstaat voor haar eerste schooldag.

Hoe gaat de klas met elkaar om?

Maar Thirza eet haar klasgenootjes op, de juf grijpt in en Thirza spuugt de kinderen weer uit. De juf besluit dat ze Thirza het één en ander gaat leren hoe zij in de klas met elkaar omgaan. Regels worden opgesteld en afspraken gemaakt.De gouden weken gaan beginnen… En daar gaat het volgens mij om; het keer op keer uitspreken van positieve gedragsverwachtingen.

Herken je die ongeduldige opvoeders die boos worden op hun kleuter omdat hij / zij teveel lijm op haar werkje doet? Ik heb het op de camping meerdere malen gezien. Maar hoe kan het kind nou weten hoeveel lijm je mag gebruiken als je het niet van te voren krijgt uitgelegd? Het leven wordt zoveel leuker en positiever als een kind heel veel positieve feedback krijgt, doordat hij of zij van te voren duidelijke gedragsverwachtingen te horen krijgt. Je kunt dus van te voren zeggen: “Je mag vier druppels lijm op je papier doen, en dan het uitsmeren zodat je goed het plaatje kunt opplakken” of achteraf “waarom doe je nu steeds zoveel lijm, dat is toch niet handig! Houd daar eens mee op!”

gewetensvraagje…

Gewetensvraagje…: wat zou jij doen als er in een vergaderruimte voor aanvang een chocolaatje / dropje op je stoel ligt? Zou je het op eten of laten liggen? Of zou je onzeker om je heen kijken? Direct opeten is het eerste wat bij mij opkomt.. Maar hoe zou jij je dan voelen wanneer de voorzitter tijdens de opening vraagt om de lekkernij voor de pauze te bewaren? Tja, en ik heb het net op! Stom toch!? Had dat van te voren niet wat duidelijker kunnen zijn?

Juist ja, handelen vanuit positieve gedragsverwachtingen, regels aanleren en afspraken maken; op school gaat dit proces het hele jaar door en niet alleen in de gouden weken, want juist de herhaling maakt het werkend. Zo ook in onze dinokleuterklas. Wij gaan eindeloos veel dinoavonturen beleven en ondertussen werken wij aan een positief speel-/leerklimaat. En ouders; wees gerust, onze meegenomen dino’s eten geen kinderen… hoop ik!! 😊