Ik hou van fietsen

Ik hou van fietsen.

Omdat ik nu eenmaal geen auto kan rijden, ben ik veroordeeld tot het openbaar vervoer en de fiets. Het eerste is redelijk rampzalig: een  enkel sneeuwvlokje en je staat uren op een kil perron te blauwbekken. Blaadjes op de rails? Je kan je gezin bellen dat ze het eten maar warm moeten houden ….

Fietsen daarin tegen is heerlijk! Je kan gaan en staan zoals jij dat wil. En wat kan je veel op een fiets kwijt!. Toen ik nog een arme student was, sleepte ik mijn buit van  rommelmarkten op mijn fiets mee naar huis. Ik zette het nog net niet op mijn hoofd!

Toen ik eenmaal moeder was, vervoerde ik mijn kinders fijn op de fiets. In weer en wind. Lekker dik ingepakt, hadden ze nergens last van. Sterker nog, ik ben zeker dat ze een deel van hun geweldige weerstand destijds te danken hadden en dat fietsen van mij.

Een kind voor, een kind achter en ergens had ik ook nog drie tassen verstopt…

Geloof mij: ik voelde me rijk op de fiets, met mijn kinders. Ik kon de hele wereld aan.

Vroeger en nu

Inmiddels zijn mijn kinderen volwassen, af en toe bieden ze mij aan, om achterop te springen. Dat was, ik geef het eerlijk toe: even wennen. Maar daar ging ik hoor! Achterop de fiets bij dochterlief, scheurend door Amsterdam.

Ik bekende haar dat ik, toen ik als brugpieper uit een dorp in Amsterdam naar de middelbare school ging, daar niet durfde te fietsen. Ik stapte af aan het einde van de straat, stak lopend over en fietste verder.

Ze moest er hartelijk om lachen. Zo kende ze haar moeder niet. En zo zie je maar weer: de fiets kan ook nog eens tot een goed gesprek leiden.

Hoe kom ik nu op dit verhaal? Wel…mijn oude trouwe groene transportfiets, heeft de geest gegeven. Tijd dus voor een nieuwe. Ik ga er eentje uitkiezen bij de online fietsenwinkel Bikester, want daar hebben ze een enorme keus aan goede fietsen!

Hmmm, alleen het uitzoeken al van een nieuwe fiets: heerlijk!

lees ook: wat kost een baby?