Waarom naar de peuteropvang? Nou ….

gedachten over het goede van peuteropvang

Als werkende moeder gingen mijn kinderen 2 dagen in de week naar de kinderdagopvang. Twee dagen in de week kwam er een oppas aan huis. Zo hadden mijn kinderen het beste van 2 werelden, vond ik: Gezellig thuis en fijn tussen andere kinderen. Dat heb ik altijd heel belangrijk gevonden.

Was ik geen werkende moeder geweest, dan waren mijn kinderen absoluut naar de peuteropvang gegaan. Ik geloof heel strek in leren door doen. En natuurlijk kan je als moeder thuis je kinderen heel veel bieden en kunnen ze thuis heel veel doen. Maar wees eerlijk: een aantal zaken heb jij niet in huis. Waarvan de meest belangrijke: andere kinderen.

Wanneer je wil dat je kinderen zich ontwikkelen tot sociale mensen, dan kan je daar niet vroeg genoeg mee beginnen. Paradoxaal genoeg, juist als ze peuter zijn en ze nog helemaal niet echt vriendjes maken. Peuters spelen niet met elkaar, maar naast elkaar. Dat naast elkaar spelen is stap een, samen spelen is stap twee.

En we weten: je kunt stap twee niet zetten, wanneer je niet eerst stap een gezet hebt.

Als moeder weet je natuurlijk een heleboel, je hebt scholen doorlopen, je hebt een baan of je hebt er een gehad. Maar ben je ook gespecialiseerd in de sociaal-emotionele, de cognitieve en motorische ontwikkeling van een tweejarig kind? Vast niet. Hindert dat? Helemaal niet! Maar het is wel een goede reden om je kind naar de peuteropvang te brengen. Want de medewerksters daar zijn exact op deze zaken geschoold. Wie weet pik je er zelf nog een aantal leuke liedjes en spelletjes voor thuis op.

En tenslotte: als je thuisblijf moeder bent, betekent dat nog niet dat het altijd fijn en prettig is om 24/7 klaar te staan. Sommige dingen (de grote boodschappenbeurt bijvoorbeeld) gaan veel fijner en vlotter zonder een peuter aan de hand. En soms wil een moeder ook wel eens ongestoord een boek lezen, ze is tenslotte ook maar een mens!

lees ook eens: leren kan zo leuk zijn