Op welke manier is jouw peuter verlegen?

Wanneer je baby ophoudt baby te zijn en begint met mens te worden, dan wordt een karakter ook duidelijker. We gaan kijken hoe lief hij is en hoe slim en hoe grappig. Als er een karaktertrekje is waar ouders ( zeker op deze leeftijd ) bang voor zijn dan is het: verlegenheid. Vooral voor ouders die zelf extrovert zijn, is het een heel lastig te begrijpen karaktertrek. Dat maakt verlegenheid tot een vervelende eigenschap, want op zich is verlegen zijn niet erger dan praatziek zijn.
Zo’n kind dat non-stop de oren van je hoofd kletst is toch zeker net zo vervelend als een kind dat geen stom woord zegt.
Dit gezegd hebbende gaan we weer terug naar het verlegen kind.

De vraag is: op welke manier is je kind verlegen?

Maakt je kind oogcontact?
Dit is een heel belangrijke! Dus let daar goed op. Een stil kind dat anderen aankijkt, heeft waarschijnlijk genoeg zelfvertrouwen en daar hoef je je dus helemaal niet zo’n zorgen om te maken.
Een kind dat wegkijkt, is waarschijnlijk een kind dat wel een steuntje in de rug kan gebruiken als het om zelfvertrouwen gaat.

Maakt je kind na een poosje wel contact?
We zijn niet allemaal even vlot en voortvarend: een wat meer verlegen kind doet er misschien een half uurtje langer over, maar waar het om gaat is dat er contact ontstaat tussen jouw peuter en een ander. Niet hoe snel dat gebeurt.

Is je kind over het algemeen beleefd?
Als je kind zich gewoon, zeg maar netjes kan gedragen, is het helemaal geen punt dat hij/zij een beetje verlegen is en niet zo spontaan. Als het verlegen gedrag gepaard gaat met boosheid en/of frustratie, dan is er wel aandacht geboden. Let goed op wat er gebeurt en hoe je kind reageert en schaam je niet om om hulp te vragen.

Is je kind bang voor nieuwe dingen?
Opnieuw geen reden om je grote zorgen te maken. Veel ouders realiseren zich het niet, maar kinderen hebben allemaal periodes waarin ze bang zijn voor nieuwe dingen, bang voor veranderingen. Heel normaal, het gaat ergens tussen de 2 en 4 jaar over.
Een beetje bang is dus heel normaal en geen reden tot paniek, pas als je ziet dat je kind echt in paniek raakt, dan mag je je wat zorgen gaan maken.

En de meest belangrijke vraag van allemaal:

Belemmert de verlegenheid het geluk van je kind?
Naarmate kinderen ouder worden, wordt er meer van ze gevraagd: peuterspeelzaal, partijtjes, vriendjes in de straat, noem maar op. Als dat een wederkerend drama wordt, dag in dag uit, dan is het tijd je zorgen te maken over de verlegenheid van je peuter.

Maar ik hoop dat je nu ziet dat er een heleboel vormen van verlegenheid zijn, die helemaal niet erg zijn!

lees ook : hoe zit het met jouw scheidingsangst