Peuterbrein: groot en klein: best wel moeilijk

Peuterbrein groot en klein, nog best moeilijk

Peuters weten heel goed het verschil tussen klein en groot. Daarom is het heel vreemd om ineens te merken dat een peuter op een poppenstoeltje wil gaan zitten.
Twee ontwikkelingspsychologen moesten als ouder wel lachen toen ze zagen dat hun kind zich in een speelgoedautootje wilde wringen, maar vroegen zich vakmatig af, hoe dit nu te verklaren valt

Waarom maakt het peuterbrein de vergissing tussen groot en klein ?

Waarschijnlijk omdat het onvolgroeide onvolgroeide peuterbrein soms het verkeerde programma in werking zet en vergeet dat te corrigeren.
De onderzoekers verzamelden enorme veel video -materiaal over het onderwerp. Daarop kunje zien hoe een meisje van 21 maanden van een poppenglijbaantje probeert af te glijden, hoe een dreumes de hulp van zijn moeder inroept omdat het hem niet lukt om op een poppenstoeltje te gaan zitten….
Heel vaak gaat het goed: een kind duwt een autootje met z´n hand vooruit terwijl hij broem-broem-broemt, een kind gaat met haar hand over de poppenglijbaan in plaats van dat ze er integraal zelf vanaf wil glijden.

Het opvallende is dat de kinderen eerst de schaal negeren en besluiten in een mini-auto te stappen. Je zou zeggen, ze komen er snel genoeg achter dat dat niet kan… Maar  nee, tíjdens de poging  in die speelgoedauto te stappen , passen ze hun bewegingen wel aan aan de kleine maat van de auto…Om er dan achter te komen dat het niet werkt.

Omgekeerd zie je ook nog wel eens gebeuren : ze willen bijvoorbeeld perse je fiets vasthouden, en als ze hem dan vast hebben, zie je ze verbaasd kijken: “heee, ik kan er niet goed bij…”

In het peuterbrein werken nog niet alle systemen samen

Volgens de onderzoekers is dat minder vreemd dan het lijkt: volgens de theorieën van het verwerken van visuele informatie is er één pad voor het herkennen en categoriseren van een voorwerp (‘dat is een stoel’) en een pad met de planning (‘daar ga ik op zitten’). Een derde pad let op de grootte van het voorwerp en zorgt dat je je bewegingen daarop aanpast.
Normaal gesproken werken die drie systemen samen, maar in het peuterbrein dus kennelijk niet altijd.

In het onderzoek werd de schaal vergissing een handje geholpen, doordat de onderzoekers de kinderen eerst lieten spelen met grote uitvoeringen van glijbaan, loopauto, schoenen en kinderstoel.
Ze ruilden die snel om voor de miniatuurversies als de peuters even de deur uit waren. 25 van de 54 peuters maakten samen 40 schaalfouten als het ging om groot en klein. De leeftijd van de peuters liep uiteen van 18 tot 30 maanden. Vooral kinderen rond de twee jaar blijken zich te vergissen. Een van de redenen om de peuters in de maling te nemen, is dat het interessant is om meer te weten over de betrokken hersenbanen. Het is niet alleen fijn om het peuterbrein beter te begrijpen, maar we weten dat hersenbeschadiging kan ook bij volwassenen voor zulke schaalvergissingen zorgen.

En help! Ik schat ook wel eens de grote of de afstand van iets verkeerd in ….

Spelletjes rondom groot en klein

Natuurlijk kan je met je kind veel spelletjes doen rond om groot en klein : verzamel spelletjes: eerst alle kleine blokjes, dan alle grote… Kijk spelletjes met een boekje : wie is er groter, de poes of de leeuw? Prima voor het peuterbrein!
Het verschil tussen groot en klein herkennen is namelijk best belangrijk : meer en minder, kleiner en groter: het is het begin van de wiskunde. O help, daar is het nog veel te vroeg voor ! Gewoon gezellig spelen met je kind en niet protesteren als ze vindt dat jij NU op het hobbelpaard moet!

lees ook: Sesamstraat en het peuterbrein

Simone de Schipper Judy DeLoache, David Uttal en Karl Rosengren: Scale Errors Offer Evidence for a Perception-Action Dissociation Early in Life. In: Science Vol. 304 p. 1027-1029 (14 mei 2004).

bron http://www.wetenschap24.nl/nieuws/artikelen/2004/mei/Klein-brein-grote-vergissing.html

We hebben veel meer artikelen over het peuterbrein