Als je kind niet wil eten: en wat jij niet moet doen

Peuterpubertijd

Je kind van drie, at alles. Vrolijk en opgewekt, werkte hij al het aangeboden voedsel, ook en vooral het gezonde, naar binnen. En daar was je blij mee. Maar plotseling is hij verandert in een kind dat niet wil eten ….Is dit de peuterpubertijd of is het wat anders?

Het is deels natuurlijk  peuter puberen (ik kan lekker nee zeggen) maar je  bent ook aan beland in de fase die heet: lastige eters..

Een verzwegen mijlpaal

Kortom: als je kind ineens niet eten wil, is dat helemaal niet raar. Maar de meeste ouders schrikken er enorm van. En hebben eigenlijk geen idee hoe ze hier mee om moeten gaan. Waardoor ze logischer wijze, fouten maken en de kind-wil-niet-eten fase veel langer duurt dan nodig.

In dit artikel wat uitleg, wat do´s en dont´s, zodat jij deze fase rustig en snel doorkomt.

Praat niet teveel over lastige eters

* ¨Been there, and heard that. ¨ Je weet wel die moeder die niet uitgepraat komt over het lastige eetpatroon van haar kind en hoe het haar heel keuken, boodschappen doen, eettafel, ja haar hele leven beheerst…

* Tja: als jij er aldoor maar over praat hoe lastig jouw kind is met eten, dan doe je je kind natuurlijk wel wat ideeën aan de hand. Om nog maar te zwijgen over het risico van etiketjes plakken.

* Onthoud het goed: niet willen eten, is een fase in een peuterleven. Een heel normale fase! Alleen als het na de peutertijd nog niet verdwenen is, dan is er meer aan de hand en dan moet je hulp vragen.

Zeur niet en oefen geen druk uit

Het is zo verschrikkelijk, eigenlijk verbluffend makkelijk om te zeuren tegen je lastige eter….

¨TOE NOUHOU, EET JE BORDJE NOU LEEHEEG…¨

¨Als je je bordje niet leeg eet dan……..¨

Maar helaas, onderzoek toont aan dat dat dus echt niet werkt. Sterker nog: het werkt tegen je! Hoe meer druk je op een kind zet meer te eten of iets te eten wat hij niet wil, hoe minder je kind gaat eten. En daar zit je dus net niet op te wachten…je hebt al een kind dat niet eten wil

Voer je kind niet ( als hij tenminste al zelf kan eten)

Soms denken ouders dat het wel helpt als zij hun kind weer gaan voeren. Even terug naar het oude vertrouwde: hapje voor pappa, hapje voor mamma. En dat kan ook best even iets oplossen. MAAR! Op deze leeftijd vind een peuter het fijn om controle over z´n leven te hebben ( wie niet ??) En kan je verwachten dat hij beter eet als hij daar zelf controle over heeft dan wanneer hij braaf z´n mond voor jou open doet…

Bekritseer geen eet-prestaties

¨Ohooooo Johnny,  zo word je toch nooit groot en sterk? Jij wil toch wel een flinke vent worden? O, kijk nu eens hoe weinig je eet en mamma heeft nog wel zo haar best gedaan lekker pannenkoeken voor jou te bakken ¨

Al dit soort opmerkingen zijn werkelijk uit den boze! Je kind is in een fase waarin hij minder eet en lastiger is dan vroeger over wat hij lekker vindt. Dat is heel normaal. Als je te vaak met dit soort opmerkingen komt bezorg je je kind een schuldgevoel en het gevoel dat hij onder-presteert. Nou dat zijn vast niet de dingen die je hem mee wil geven in zijn latere leven !!

Dus onthoud je van dit soort commentaar en ga naar je HA of bespreek het op een consultatiebureau, als je wat je kind eet echt zorgwekkend weinig begint te vinden. Of als het gewicht dramatisch daalt.
Wanneer je je echt zorgen maakt, laat je dan niet afschepen met ieder kind wil een tijdje niet eten

Gebruik geen ultimatums

¨nee, nee, je mag pas van tafel af als je je melk op hebt…

¨ Je mag opstaan als je deze drie worteltjes hebt gegeten.

Het is prima om af en toe autoritair te zijn ( als het bijvoorbeeld gaat om veiligheid) maar laten zien wie er de baas is, heeft er nog nooit voor gezorgd dat een kind worteltjes ook lekker ging vinden. En dat is toch uiteindelijk je doel: dat je kind kan genieten van heel veel verschillende soorten eten.

Geef alleen maar die dingen die ze lekker vinden

Dat is echt de allergrootste valkuil, waar je in kan vallen! Het lijkt op de korte termijn een heel goede oplossing: je kind krijgt alles binnen wat hij nodig heeft en aan tafel blijft het gezellig.Wie heeft er last van de peuterpubertijd?? Jij niet!!

MAAR! Kinderen die in hun vroege jeugd niet in aanraking komen met veel verschillende soorten eten, worden later vaak heel problematische eters.Voor wie het als volwassen mens bijna onmogelijk is om nog nieuwe dingen te leren eten. Als we het bot zeggen:  het is een goede manier om een kind een eetstoornis te bezorgen.

Om nog maar te zwijgen van het gevaar dat je kind niet alles binnen krijgt wat het nodig heeft….

Je kunt ook teveel prijzen

JA!! GOED ZO !!! KLAP KLAP KLAP !! JE HEBT EEN HAP WORTELS GEGETEN > MAMA IS ZOOOO TROTS

Geloof het of niet, maar dat is dus ook echt niet de manier. Je kind kan dit als een enorme druk ervaren. En dan ben je zo weer terug in square one. Eten is geen prestatie. Eten is prettig en de moeite van het proberen waard. Niet meer en niet minder.

Beloon je kind niet, als hij eet

“Nog drie hapjes broccoli en dan mag je je toetje”. Wat zeg je dan ?? Die broccoli is zo lekker niet, maar gelukkig heb je een heerlijk toetje!!!“

Dat is niet zo´n hele slimme boodschap. Je hebt groente. En groente is lekker( tenminste mamma vindt het heerlijk) en je hebt een toetje. En dat is ook lekker Niet meer en niet minder 😉

Negeer gez……..

HO Stop! Denk niet dat we je niet begrijpen…. na een hele dag ben je het APPE ZAT ! Je wil gewoon dat je kind lekker gezellig z´n bordje leeg eet. Je wil hem bij zijn nek grijpen, je wil het eten naar binnen proppen, je wil voor zijn stoel gaan staan en stampvoetend roepen : EN NOU EET JE JE BORD LEEG !!!!

Niet doen. Ga even naar een andere kamer, neem een slokje water, tel tot tien, want heus:  niet eten is een fase…

lees ook: Fijne plek voor een driftbui