Als je peuter Bob de Sloper is…
Het lelijke broertje van Bob de Bouwer
Een kind zo tussen de anderhalf en twee en half jaar kan het lelijke broertje van Bob de Bouwer zijn: Bob de sloper. Overal aan zitten, alles om trekken….Wanhopig roepen de moeders van de Bob de slopers “ik kan hem geen tel alleen laten”. En dat klopt. Dat kan ook niet
Troost je moeders: je kind is geen sloper. Je kind heeft een onderzoekende geest!
Zo dat klinkt beter he.
Ik kan het weten, mijn kind was echt het broertje van Bob de Bouwer…
Ik kan het weten, ik had er ook zo een… haalde de boeken uit de boekenkast en toen dat niks opleverde, probeerde hij of hij de boekenkast niet als trap kon gebruiken. Toen hij aan plank drie begon, kreeg hij het benauwd en zette hij het op een piepen. Hij wist al dat je in dat klepje van de video speler dingen kon stoppen. Hij wist alleen nog niet Wat…Ik heb er van alles uitgevist, tot plakken klei aan toen… Klei, daar bleek de video –speler minder tegen te kunnen.
Werd ik daar kwaad om? Echt niet.
Ik was namelijk in die tijd veel te arm om een dure video speler te kopen. Ik had hem voor een paar tientjes van iemand overgenomen. En toen dat stomme ding niet tegen klei bleek te kunnen, kocht ik er weer een voor een paar tientjes..
Bondgenoot
De box was mijn bondgenoot. Op een dag kwam mijn vader binnen, “Jeetje zei hij, zit dat kind nog in de box?” “Pa”, sprak ik “daar gaat hij in als ik ga plassen” Mijn vader keek vreemd.
Enfin, je snapt het, op gegeven moment moest ik naar het toilet. “Pas jij even op”, vroeg ik ”ik ben even plassen”.
Toen ik terug kwam zei mijn vader: “Ik begrijp je”
Kortom: die van mij was altijd onderweg, of nog verder: hij probeerde van alles uit. Hoe ouder hij werd, hoe intelligenter de proefjes. Toen hij 4 was, vouwde hij papieren vliegtuigjes, nam een kaars mee naar het balkon, stak de kaars aan, stak heb vliegtuigje in de brand en gooide het de tuin in.
Hij wilde graag weten of het brandend de grond zou halen…
Nu studeert het broertje van Bob de bouwer wiskunde en heeft een druk sociaal leven. Nog steeds een onderzoekende geest…
lees ook: je kind mee naar je werk
Maar peuters zijn zo leuk!
klopt helemaal: peuters zijn enig!
Ah kijk eens aan! Waarschijnlijk ben je wel blij dat hij ondertussen minder vernield 😉
haha, daar ben ik inderdaad blij mee!!
Hahaha, zo is mijn neefje nu ook. Ik kan er wel om lachen en dat is het voordeel van een tante wezen
Je zult blij zijn dat het ondertussen een stuk minder is, Bob de Sloper wilt niemand in huis 😛
het was wel een heel lieve sloper…
Mooi hoe je het zo ombuigt naar een onderzoekende geest. Ik denk dat een hoop ouders het al snel als iets vervelends zouden ervaren. Ik heb een lezer, een brave knul die na een keer waarschuwen dingen wel laat. Toch komt er langzaam wat meer pit in geniet ik van de mooie en bijzondere bouwwerken die hij van Lego maakt.
een lezer is ook fijn, dat wasik zelf ook en dat ben ik altijd gebleven. Maar ook fijn dat hij wil bouwen. EN ja die Lego werken zijn echt geweldig he!
Haha, een gewaarschuwd mens telt voor twee!
Dat klinkt zoals de verhalen dat mijn vriend me soms vertelt over zijn jeugd: dingen in brand steken en gekke stoten uithalen. Ik denk dat dat typisch iets is voor mensen met een druk brein (laat ik hopen)?