De Rapley methode: zelfstandig eten

De Rapley methode komt er kort gezegd op neer dat je je baby geen papjes en pureetjes aanbiedt, maar groenten en fruit in stukjes.

Natuurlijk zijn de groenten wel gekookt, begrijp me goed, de Rapley methode moet je niet verwarren met de voorstandsters van rauw eten.

De gedachte achter de Rapley methode:

De methode gaat ervan uit dat een baby heel goed kan aangeven wanneer hij /zij aan vast voedsel toe is, de baby moet daar alleen wel de kans voor voorkrijgen. Als jij met vier maanden een geprakte banaan naar binnen schuift, vindt je baby dat vast wel lekker, maar veel keus heeft hij niet.

Wanneer een baby zelf groenten en fruit kan vastpakken en vervolgens in zijn mond kan stoppen ( iets wat baby’s heel makkelijk doen en niet alleen met eten) leert hij de structuren en smaken van de verschillende groentes en fruit beter kennen, dan wanneer alles door elkaar gepureerd is.

Hoe werkt de Rapley methode

Je begint er na 6 maanden borst of flesvoeding mee. Je legt verschillende stukjes gestoomde/gekookte groenten en/of fruit op tafel en laat de baby kiezen wat er gegeten wordt.

Zorg ervoor dat alles wat je de baby aanbiedt zo zacht is dat jij het tussen duim en wijsvinger kan fijnknijpen.

In het begin is dit echt bijvoeding en wennen aan vast voedsel, later kan je op deze manier steeds meer eten aanbieden.

Wanneer kan je  hier nog niet mee aan de slag?

Er zijn wel een aantal zaken nodig, voor je met deze methode aan de slag kan. We zetten ze even op een rijtje:

• Om stukjes vast voedsel te kunnen eten, moet je kind recht op kunnen zitten. En zijn hoofd goed rechtop kunnen houden.
• Je kind moet iets vast kunnen pakken en in zijn mond steken.
• De tanden beginnen zich te ontwikkelen.

Verder moet je op de volgende zaken letten:

• Geen frutsels zoals doperwten of maïskorrels.
• Snij de groenten en het fruit in lange stukken zodat je kind ze goed kan vasthouden.
• Snij glibber zaken als druiven en kleine tomaatjes altijd doormidden!
• Geen harde dingen als noten of ongekookte wortels geven.
• Aandachtspunten
• Wanneer je met de Rapley methode werkt, moet je echt altijd naast je kind blijven zitten om dat je in de gaten moet houden of er niet toevallig een te groot stuk mee naar binnen gaat. Met alle vreselijke gevolgen van dien.
• Het wordt een vreselijke knoeipartij in het begin. Maar troost je, op deze manier leert je kind later wel weer vlugger met een lepeltje eten. Een kind moet eerst met zijn handen werken, voor het toe is aan “gereedschap”
• Je kan niet precies zien hoeveel je kind eet, daarom moet je met Rapley beginnen als je ook nog borst/fles voeding geeft.

Ervaringen van moeders met de rapley methode

We moeten het eerlijk toegeven: er zijn niet heel veel moeders enthousiast mee aan de slag gegaan. Zoals moeder E zegt: het was mij teveel gedoe. De eerste keer dat ik mijn dochter een stuk fruit in handen gaf, was ze een jaar oud en waren we op Schiphol. Ik had geen zin moeilijk te doen en een banaan te gaan prakken, dus ik gaf hem zo en ze at hem op.
Haar zusje was net een jaar oud toen ze een appel uit de fruitschaal pikte en lekker op at.

Bij moeder F was de Rapley-methode geen succes, in tegenstelling tot moeder E was zij er wel voor om haar kind op deze manier te voeden, maar helaas: het kind niet. Ze waarschuwt ons nog even om vooral druiven in vieren te snijden, om verstikking te voorkomen.

Moeder Da vond het een heel fijne manier om haar kind te voeden en het ging geweldig. Ze zijn begonnen toen hun kindje ruim 6 maanden was. Je moet er wel zegt ze, bijblijven, want ze kunnen zich altijd een keer verslikken.
Het fijne aan deze manier van eten vond ze dat kinderen smaken, vormen en structuren direct leren koppelen.

Moeder X heeft ook met de Rapley methode gewerkt en vond er geen enkel nadeel aan zitten, haar beide kinderen aten op deze manier. Moeder X ervaarde dat de kinderen op deze manier heel goed leerde luisteren naar hun eigen gevoel van vol buikje. Ook zij merkte dat haar kinderen al jong vorm, smaak en structuur van groenten en fruit leerde onderscheiden.
Het enige probleem wat zij ondervond was dat haar gastouder, het een beetje spannend vond (en het ook wel een beetje langzaam vond gaan….hapjes geven gaat nu eenmaal vlugger)