Het consultatiebureau….ervaringen delen.
De verhalen die je over het consultatiebureau hoort zijn zo enorm verschillend, dat je volgens mij er werkelijk niks zinnigs over kan zeggen…
Met mijn oudste woonde ik in L. Daar was naar het consulatiebureau gaan, ronduit een feestje. De kinderarts was een moeder van vier kinderen, de rust in persoon. Zo iemand die zei : ”ja ze mogen nog geen varkensvlees, maar als ik bietjes met een speklap at, dan at de jongste gewoon mee hoor..”
Ik begon het te begrijpen
We verhuisden naar A en ik begon te begrijpen wat ze bedoelden met “consternatie-bureau” jeetje wat konden ze daar een partij zeuren! Het hoogtepunt was de verpleegster die dochterlief opmat en sprak : “Ze is aan de kleine kant. Nou ja U bent ook niet zo groot” “U hebt er voor doorgeleerd, dat hoor ik wel” was mijn antwoord. Het is nooit meer goed gekomen. Met zoonlief ging ik naar de huisarts, alleen de prikken haalde ik op het consultatiebureau. Daar kreeg ik dus gemopper over…”ze wilden toch het hele kind even nakijken” Mijn argument dat de huisarts dat deed, maakte geen indruk…
Is het de arrogantie ?
Het is denk ik die arrogantie waar moeders zich aan storen. En die soms tot heel gevaarlijke situaties kan leiden. Zoals bij de moeder die absoluut niet serieus genomen werd met haar klacht dat haar kind hele flessen voeding uitspuugde. Uit wanhoop ging ze naar de EHBO, waar geconstateerd werd dat de slokdarm verbrand was door het vele spugen. En het kind met spoed werd opgenomen …
Daar word je als moeder heel boos en heel verdrietig van…
Gelukkig is het niet altijd zo dramatisch als de moeder uit het bovenstaande verhaal. Maar je staat als moeder ook raar te kijken wanneer je na telefonisch overleg te horen krijgt : “twee flesjes is prima mevrouw ! ” Om vervolgens bij je bezoek twee weken later te horen te krijgen : “TWEE FLESJES???? Dat moeten er toch zeker DRIE zijn.”
En het is ook wonderlijk dat er consultatiebureaus zijn die open zijn op het moment dat negen van de tien kindjes net even lekker aan het tukken zijn? 13.45 tot 14.30 en van 13.15 tot 14.00. Toch niet handig? Heel fijn dat ze dat hebben veranderd!
Er zijn echt genoeg consultatie bureaus die modern zijn, meedenken en moeders serieus nemen en vooral het gevoel wat moeders over hun kinderen hebben serieus nemen. Natuurlijk hebben moeders het niet altijd bij het rechte eind. Dat hebben ze met verpleegkundigen gemeen Wij kunnen soms overbezorgd aan het moeder-kloeken zijn. En verpleegkundigen nemen zichzelf en hun kennis soms te serieus. Ergens in het midden ligt de waarheid. En die moet je samen – willen – vinden
Onze verpleegkundige was zo een fijne lieve vrouw, ze belde zelfs een keer op om te feliciteren toen mijn zoon jarig was. Ook belde ze op dat ze een cursus had gezien over je kind beter leren slapen en moest gelijk aan ons denken.
Zij kent de kinderen echt persoonlijk heb ik het idee. Ze gaf tips als je voor open stond maar duwde deze niet door je moederstrot zeg maar.
De artsen vond ik een beetje stugge oude mannen en heel eerlijk zij hebben mijn zorgen niet serieus genomen.
Ik wist dat er iets was met mijn kind….het niet slapen en zijn vele onrust maakte mij ongerust.
Het niet zindelijk kunnen worden was voor hun totaal niet zorgwekkend en wilde mij niet doorverwijzen.
Pas na een hele heftige grote epileptische aanval is de medische malle molen gaan draaien en bleek dat onze zoon een ernstige vorm van epilepsie heeft en de nachten waren daarom zo onrustig. Ook had/heeft dit gevolgen voor zijn ontwikkeling.
Nu kregen we een oproep voor de schoolarts….ik heb vriendelijk bedankt.
We lopen al bij twee neurologen, kno-arts, kinderarts, oogarts, fysio en logopedie.
best heftig allemaal…