Papa worden.
Papa worden (en wat moeders daar mee moeten)
Moederschap staat al eeuwen op een voetstuk en eeuwen lang waren het toch vooral de moeders die de opvoeding deden. En dat is aan het veranderen. Maar alle pappa-dagen van de wereld halen natuurlijk niet die eeuwen in, waarin pappa de man was die het vlees kwam snijden.
Met andere woorden: pappa´s moeten nog een beetje wennen aan hun nieuwe rol. En heel veel voorbeelden hebben ze daar nog niet bij.
Het is natuurlijk een open deur: maar voor vrouwen, duurt een zwangerschap 9 maanden. Al die tijd staat de vader er toch een beetje bij te kijken…..En dat wordt bij de bevalling eigenlijk alleen maar erger, als man heb je het gevoel dat je weinig kan doen. Sterker nog: je kan je niet voorstellen dat jouw steunende arm echt helpt bij dit oergeweld, dat bevalling heet.
Kortom: papa worden: het is niet eenvoudig.
Nu is er voor de mannen die papa worden wel een weg uit: kennis! Als je tenminste begrijpt wat er allemaal gebeurt in het lichaam van je partner, waar toch jullie kind in groeit, tijdens die bevalling. Dan kan je de zaken niet alleen veel beter aan, je kan ook meer genieten.
En een mooie bijkomstigheid van dat verzamelen van kennis, is dat dat voor de aanstaande moeder ook heel leuk is
De afstandelijke vader
Er zijn ook nog een heleboel vaders, die ondanks de veranderende tijden liever niet willen vaderen. De komst van een baby kan een heleboel emoties los maken (waaronder zich achtergesteld voelen). Emoties waar een vader zich nu niet zo een, twee, drie raad mee weet. En dus: moeten ze haastig weg als er luiers verschoond moeten worden. Worden ze mopperig van huilende baby´s. En hebben ze onverwacht een belangrijke vergadering als er een bezoek aan het consultatiebureau op het programma staat…. Volhouden, want ook de afstandelijke vader houdt van zijn baby!
De onzekere vader
Heb jij je wel eens afgevraagd, hoe die geduldige man ineens bijna hysterisch wordt als het even misgaat met de baby-verzorging?
Dat is onzekerheid: hij wil het zo graag helemaal goed doen met z´n kleine nakomeling. Dat hij helemaal vergeet dat je alles moet leren. En dat kinderen niet van suiker zijn. Troost de schat en vertel gewoon honderd keer aan iedereen die het horen wil: Hij is de beste vader van de wereld !
Pas op: ook al kan mamma een heleboel dingen met de baby misschien sneller en beter. Dan is geen reden om alles zelf te doen. Laat de vader van je kindje lekker met het kind tutten. Praat met elkaar. Het klinkt gek. Maar heel veel nieuwe pappies en mammies vergeten hun zorgen en zorgjes met elkaar te delen. En als je je samen zorgen maakt en je samen afvraagt: wil hij een fles, een luier, een knuffel? Leer je niet alleen je kind beter begrijpen, maar ook elkaar.
Lees ook: als papa de baby blues heeft
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!