Hoera, het is Januari ! We gaan gewoon doen

Iedereen zegt altijd: pffff was het allemaal zo leuk, al dat gefeest in December en dan is het ineens Januari en dan is het uit met de pret…kunnen we weer gewoon doen…balen.
Is dat echt zo erg? Persoonlijk vind ik van niet.

Feesten is leuk en ik heb ook weer intensief van al het feestgedruis genoten. Allemaal familie en vrienden om me heen: ik beschouw mezelf als een gezegend mens. En het eten was heerlijk ( al zeg ik het in alle bescheidenheid zelf ), de kerstboom stond er prachtig bij. De cadeau’s zijn enthousiast ontvangen. Maar nu is  het klaar. Af en uit.
Gisterenmiddag de laatste vrienden uitgezwaaid. Gisteravond de kerstboom de kamer uitgewerkt. Hij ligt nu zielig te wachten tot ik hem ook nog van het balkon af kieper: voor jongetjes die kerstbomen verzamelen.
We eten vanavond een heel gewone stamppot ook al vraagt het weer misschien om een salade.
Kortom : we gaan weer gewoon doen.

Doe maar gewoon…

Zeiden onze moeders niet altijd al: “doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg”, nou zo is het maar net. We gaan lekker gewoon doen. Op tijd naar bed, geen uren Netflix-en meer. Nou  ja, ik bedoel overdag, geen uren Netflix-en meer. Als de koters in hun bedjes allerliefst liggen te slapen, dan mag het natuurlijk weer wel. Wij moeders hoeven niet in een keer af te kicken, toch?

Rust en Reinheid enzo

Het waren onze grootmoeders, die riepen: Rust, Reinheid en Regelmaat en gelijk hadden ze. Kinderen zijn dol op saaie voorspelbare regelmaat. Ze groeien en bloeien erop. Dat is ook niet gek. Regelmaat valt te begrijpen. En vooral kleine kinderen vinden het fijn als ze weten hoe hun wereldje eruit ziet.
En als ik eerlijk ben: ik kijk ook wel weer uit naar lekker saai en een potje doorwerken.
Geen lange  boodschappenlijsten meer, geen extra bedden, geen badkamer die tussendoor nog echt een beurtje nodig heeft. En gewoon allemaal een broek en een trui aan die lekker zitten.

Ik hou die saaiheid wel vol hoor….voor een maandje