Pasgeboren kwetsbaarheid

Dat er de afgelopen 50 jaar razend veel veranderd is weten we allemaal. Vanmorgen realiseerde ik me dat eens te meer toen ik wat zat te scrollen op linkedin. Ik las over een onderzoek dat was gedaan bij kindjes die een poosje opgenomen waren geweest in het ziekenhuis na hun geboorte. Omdat ze te vroeg op deze wereld gekomen waren of omdat zo’n hummel met een aandoening geboren werd. Er was onderzocht hoe zo’n kindje er aan toe was na het ontslag uit het ziekenhuis. Het bleek dat ze fysiek vaak wel weer in orde waren maar emotioneel veelal hypergevoelig.

het ziekenhuis en akelige prikken

Want wat moet zo’n kleintje een hoop doorstaan tijdens zo’n opname. Akelige prikken en allerlei onderzoeken en een piepklein lijfje dat vecht om groter en sterker te worden. Hoe sneu is dat voor zo’n poppetje. Maar wat ontzettend mooi dat er onderzoek naar wordt gedaan, dat er aandacht voor is. Absolute vooruitgang vind ik.

50 jaar geleden was er zoveel anders

Toen ik 50 jaar geleden werd geboren had ik beide sleutelbenen gebroken. Ik moest dus een week of zes in het ziekenhuis blijven. Met mijn handjes vastgebonden aan een stok die achter mijn nek doorliep lag ik in mijn bedje achter glas. Mijn arme moeder stapte elke dag, als mijn vader thuis was om bij hun oudste te blijven, op de fiets om mij even te zien. Op het puntje van haar zadel fietste ze richting het ziekenhuis. Vanachter het glas hielden de nonnen mij dan even omhoog zodat mijn moeder me kon zien. Om vervolgens weer naar huis te fietsen zonder geknuffel, zonder mij zelf te kunnen voeden of even aan mijn haartjes snuffelen. Niks van dat alles. Barbaarse praktijken, het moet voor mijn moeder hartverscheurend zijn geweest dat ze haar eigen kleintje niet even vast mocht houden.

Aandacht voor kindjes en voor de ouders

Ik was nummer drie in de rij en inmiddels had mijn moeder al een heel mensenleven aan verdriet en verlies moeten doorstaan. Ik denk even aan mijn eigen meiden. Van beide beviel ik in de warme omgeving van ons eigen huis en na de bevalling lag ik met mijn net gekregen rijkdom te glunderen in ons eigen bed. Ik lees het artikel nog eens door en ben dankbaar voor alle aandacht die er is als een zwangerschap of bevalling niet gaat zoals het hoort. Dat er volop zorg is voor die pasgeboren krummel en voor de ouders. In mijn ogen is dat pas vooruitgang.

meer lezen van cynthia poen ? kijk op cynthiapoen.nl