Help! Mijn baby wil niet slapen

Laat ik maar beginnen bij het feit dat ik niks te klagen heb. Over het algemeen zijn mijn kinderen goede slapers. Ze sliepen alle drie rond een week of 10 de meeste nachten zo goed als door, de één wat langer dan de ander. En de oudste twee zijn in het weekend (meestal) niet voor 8.00u wakker.

ligt het aan mij, dat niet slapen?

Toch heb ik nu een baby, die maar moeilijk in zijn eigen bed wil slapen. Ligt dat aan hem? Of toch ook een beetje aan mij als moeder?

Bij de 1e is alles nieuw

Bij mijn oudste was alles nieuw, ze kreeg een paar weken borstvoeding en daarna stapten we over op flesvoeding. Mijn dochter sliep al vrij snel de nachten door, na haar laatste voeding van 23.00. Nou moet ik wel zeggen, dat ik haar nog heel lang heb wakker gemaakt voor die laatste voeding. Ze sliep naast ons in bed in de wieg en toen ze daar niet meer in paste, ging ze over naar het ledikant op haar eigen kamer. Overdag legde ik haar daar al vaak even om te slapen. Zodat ze aan haar bedje kon wennen.

De middelste maakte ik niet wakker voor die laatste voeding. Als hij (’s nachts) honger had, melde hij zich wel.
Bij onze middelste, werd ik wat makkelijker. Hij kreeg borstvoeding op verzoek, sliep vaak beneden in de box en af en toe boven in bed overdag. Maar hij moest natuurlijk ook een beetje mee in ons ritme, van 2x per week naar de peuterspeelzaal. En er op uit met mijn peuter.
Toen ik na 10 weken weer aan het werk moest, had hij een duidelijk eten, spelen, slapen ritme. Drinken, 1 tot 1,5 uur wakker en dan weer slapen tot de volgende voeding. Best fijn om op die manier weer aan het werk te gaan. Bij de oppas nam hij dit ritme ook aardig mee.

Hoe meer kinderen, hoe makkelijker ik word

In juni ben ik bevallen van mijn 3e kindje. Een heerlijk tevreden mannetje, die het liefst bij mama in de draagzak slaapt. Ik zou niet weten hoe ik dan bij mijn oudste zonder en bij de middelste pas vanaf 4 maanden, met de draagzak deed. Nou is die draagzak natuurlijk wel erg handig. Zeker als je twee oudere kinderen hebt die op school zitten, naar zwemles gaan en met vriendjes afspreken. Want de baby slaapt lekker bij mij, gaat makkelijk mee in ons ritme en ik heb mijn handen vrij voor de oudste twee.
Maar toch zou het ook fijn zijn als hij af en toe in zijn eigen bed slaapt. Zodat ik in huis ook mijn handen vrij heb of een momentje voor mezelf heb.

Hij huilt zichzelf even in slaap, soms helpt een aai over zijn bol en slaapt hij. De andere keer zet hij het op een schreeuwen en halen we hem er weer uit. Want als hij overstuur is, valt hij ook niet in slaap. Als het dan eindelijk gelukt in om in slaap te vallen, is hij binnen drie kwartier al weer wakker.
Hij heeft nu inmiddels met de voedingen wel een aardig ritme te pakken. Maar dat slapen in bed blijft lastig. Misschien ben ik te makkelijk geweest, door hem zoveel bij me te houden, dus dan is het mijn eigen schuld. Misschien komt het ook doordat ik nog niet aan het werk ben, nu mijn verlof voorbij is en zag ik de noodzaak niet zo om hem ergens anders, dan bij mij in de buurt, te laten slapen.

En stiekem vind ik het gewoon ook heel fijn, mijn kleine mannetje zo dicht bij mij. Terwijl ik deze blog schrijf, ligt hij in de woonkamer in de kinderwagen te slapen.

Ondertussen oefenen we lekker verder met in bed slapen. Het zal vast ooit een keer goed komen, toch?